Burn out
Sinds de zomer zit ik thuis met een burn out door het werk. Ik doe mijn werk in de verpleging niet meer graag ook al denkt iedereen dat ik geboren ben om te zorgen. Ondertussen denk ik te weten welke kant ik op wil maar wat als het dat ook niet is wat ik wil doen tot aan mijn pensioen? Twijfels steken de kop op. Zeker omdat het een job is let weinig werkzekerheid. Het enige wat ik wil is terug gelukkig zijn. Maar wat is geluk?
Ook de angst dat er geroddeld wordt over mijn ziekteverlof. Want ja mijn vakantie zat in mijn ziekte verlof (was al heeeel lang geboekt). Ik heb genoten van mijn vakantie maar niet zoals zou moeten. Zowel werk, burn out, eventuele roddels, carrière switch,… bleven toch in mijn hoofd zitten.
Maar nu is het moment voor verandering! Terug kiezen voor mezelf en proberen om mijn eigen geluk terug te maken!
Twijfels zullen er altijd zijn. Je kan iets beslissen qua job nu, maar dat wil niet zeggen dat je dat tot je pensioen moet doen. Je maakt nu een keuze, en is het dat niet, dan maak je vervolgens een andere keuze. De tijd van 20j aan een stuk dezelfde job te doen is sowieso voorbij. Dat is iets wat onze ouders meegaven aan ons, maar niet voor ons van toepassing is.
En vooral: doe uw ding, heb schijt aan wat anderen denken. Het is uw leven, gij zit aan het stuur. Niet de roddelaars, tenzij je dat wil toelaten.
Ondertussen de stap naar ontslag gezet. De bal is aan het rollen. Voorlopig geen zicht op iets nieuws. Klaar voor de stap in het onbekende
Ik begrijp hoe moeilijk het is, zit ook sinds een maand nu thuis, werkte als zorgkundige in een rusthuis maar kon de druk niet meer aan, had het gevoel dat ik ging verdrinken. Ook inwendig veel stress en perfectionistisch zijn in alles, ben nu momenteel aan het ‘werken’ aan mezelf om terug beter te worden. Zware job die veel van je vraagt, ook in de privé. Ik wens je het allerbeste, gelijk welke weg je ook kiest, er zal iets op je pad komen. Veel goede moed.
Veel goede moed. Hoop dat het beter is met jullie